Impact van de COVID-lockdown op verslaving: een online bevraging bij verslaafden uit de Belgische Zuiderkempen

Samenvatting

Wereldwijd heeft de coronapandemie (COVID-19) een negatief effect op verslaving en verslavingszorg. Een verminderde immuniteit bij alcoholisme, hypoxie door oppervlakkigere ademhaling en longlijden bij opioidverslaving, longlijden en cardiomyopathie bij methamfetamine-verslaving, en ten slotte ook risicogedrag (onder meer delen van middelen) zijn alle factoren die verslaafden mogelijk, maar niet bewezen, gevoeliger maken voor (respiratoire) infecties. [1-3] Dit geldt bij uitbreiding voor de populatie met psychiatrische comorbiditeit: zij hebben een hogere kans op opname, op intensieve zorgnoden en overlijden. Nochtans komen zij niet voor in de lijsten voor voorrang bij vaccinatie. [4 ]

Stress en angst zorgen voor meer alcohol- en middelengebruik als copingmechanismen waarbij de huidige coronapandemie aan de basis kan liggen van een groter aantal nieuwe personen met een verslavingsprobleem de komende jaren. [5-8] Mahua Jana Dubey verwoordt het zeer treffend: “Zowel COVID-19 als verslaving zijn pandemieën die op het punt staan te botsen en samen een grote bedreiging voor de volksgezondheid te vormen.” [9] Full text lezen (enkel abonees)