FORENSISCH VERSUS REGULIER VERSL Verschilt de forensische doelgroep van de reguliere doelgroep?
Een vergelijkend onderzoek naar cliëntkenmerken in de verslavingszorg
Samenvatting
Binnen de verslavingszorg is onbekend of de forensische en de reguliere doelgroep van elkaar verschillen. In de verslavingszorg is niet eerder onderzoek gedaan naar dit onderscheid, terwijl inzicht in deze verschillen belangrijk is om behandeling te kunnen optimaliseren en de kans op recidive te verminderen. Daarom richt dit onderzoek zich op de vraag op welke kenmerken er verschillen te vinden zijn tussen de forensische en reguliere doelgroep binnen de verslavingszorg.
Om deze vraag te onderzoeken is retrospectief alle data geanalyseerd van cliënten die tussen 2019 en 2021 voor een forensisch of regulier traject werden aangemeld bij een verslavingszorginstelling. Allen hadden een verslavingsdiagnose bij aanmelding. Groepen werden vergeleken op sociodemografische gegevens, verslavingsproblematiek, middelengebruik, tevredenheid van leven, psychopathologische symptomen en behandeling.
De forensische groep is vaker man, lager opgeleid en gebruikt vaker stimulerende middelen. Hoewel hun dossier meer diagnoses vermeldt (zowel verslaving- als psychiatrische diagnoses) en hoewel ze vaker een (ambulante) behandeling hebben gehad, ervaren ze minder psychopathologische symptomen, zijn ze meer tevreden over het leven, achten ze hun problematiek minder ernstig, en hebben ze minder zorgbehoeften. Toch schatten therapeuten de benodigde zorgzwaarte voor beide groepen even hoog in. Onduidelijk is of de ernst van de problematiek bij de forensische doelgroep wordt onderschat of overschat. Aspecten als ‘externaliserende problematiek’ ‘probleemherkenning’ en ‘motivatie’ zijn niet meegenomen in het onderzoek. Het is aangetoond dat deze variabelen verband kunnen houden met onderrapportage van klachten. Onderzoek naar deze factoren kan meer handvatten bieden voor behandeling.
